Groei en bloei in oktober

Er bloeit nog best veel in de tuin bij de rode brievenbus in oktober. 

Spontane creatie bij de schuifpui. Dahlia's en scharnierbloemen. De grote bladeren links zijn van de stokroos. Hij maakt nu zijn bladeren en volgende zomer gaat hij bloeien. Rechts op de voorgrond zegekruid. Dit kom ik overal in de tuin tegen. Waarschijnlijk een keer een stronk zegekruid met rijpe zaadjes op de composthoop gegooid. Dom, dom, dom...

In de border-to-be aan de voorkant van het huis bloeit een goudsbloem. Zo leuk om te zien dat in een hoop wit zand toch van alles groeit. Check de schoenlappersplant achter de goudsbloem. Die komt uit de zijtuin en is zeer waarschijnlijk meeverhuisd met een schep zand afkomstig uit de verbouwing. 

Deze zonnebloemetjes hebben te lang in een zaaibakje gestaan. Ik wilde ze eigenlijk weggooien half augustus. Ze zagen er zo slungelig, uitgedroogd en sprieterig uit dat ik ze weinig kans gaf. Zo zie je maar weer dat je ze altijd in de grond moet zetten. In oktober ben je er dan blij mee. Zeer blij!

Och, mijn dahlia. Of eigenlijk Simones dahlia. Toen mijn liefste Moon vorige zomer overleed, bloeide deze bloem zo mooi. Zo overdadig. Zo troostend. Het werd Simones dahlia. Nu, half oktober, bloeit hij nog steeds. En tovert hij een glimlach op mijn gezicht omdat elke keer als ik de bloem zie aan Simone denk. 

Geranium Ann Folkard. Ook een glimlach, maar dan omdat ie zo absurd lang bloeit. En een beetje omdat ie naar mijn man heet. Volkert. Wij noemen deze plant dan ook gewoon Ann Volkert. 

Dit bodembedekkend ensemble maakt me iedere keer blij als ik er langs loop. Het grijsgroen van de helichrysum petoliare met het paarsbruin van het kruipend zenegroen is een zeer fijne combinatie.

Ah! Daar is ie eindelijk. De atalanta. We verwachten hem al een poosje maar de eerste spotten we pas op 6 oktober. 

De oplettende kijker heeft misschien gezien dat ik onze openslaande tuindeuren azuurblauw heb geverfd. We zijn er nog niet over uit. De naam van de verf is mooier dan de kleur. En daarbij komt dat mijn man het eigenlijk niks vindt. Ik ga nog één poging doen met hemelsblauw en anders wordt het gewoon wit.

Huh? Een roze gemêleerd slaapmutsje. 

Deze oranje heb ik zelf gezaaid. Leuk hoor dat ze door blijven bloeien. Echt een aanrader!