Mijn lijst met blogs

dinsdag 26 maart 2013

Hoera

Vandaag ben ik jarig. Met stip op één op mijn verlanglijst: de zon. Over op je wenken bediend worden gesproken...Daar hadden de ieniemieplantjes op zolder ook wel behoefte aan!

De sugarsnaps doen ook mee tijdens het hieperdepiephoera zingen.




Ha! De pottomaten doen het ook weer:)

Bieslook opgekweekt uit zaad. Ik dacht, ik probeer het een keer. De moederplant buiten is al stukken groter dan haar kindertjes. Duidelijk een plant om te delen (= door de midden hakken en op andere plaats zetten). Gaat een stuk sneller dan zaaien. 

Juf Ria's bruine bonen.

Of zoals Mees zei: Juf Ria's bruine 'bomen'! Wat een groeikracht hebben die jongens vergeleken bij alle andere zaailingen. 
Sla

Een bakje vol slaplantjes dat dringend naar buiten moet. Bijna.

Mmm. Rechts groeit duidelijk beter dan links. Ik keer de plugplaat toch echt dagelijks. Heeft niets te maken met de hoeveelheid zon dus. Maar wat dan wel?

En na ernstig turen, blijkt er één wonderboom wakker te zijn geworden. Duurde dat vorig jaar ook zo lang? We zoeken het op. 

De paprika's beneden zijn al goed op gang. Warmte is het devies. Ze staan gewoon op de vensterbank boven de warme verwarming in de volle zon. 

Dat had ik beter ook meteen met de zolderzaailingen kunnen doen. In hun gezellige shoarmahuis zijn ze deze week naar beneden verhuisd. Met direct resultaat.

Kijk maar!

En deze bloem zit vandaag in mijn haar. Voor Simone. Want ik mis haar verschrikkelijk.
  
En haar gehaakte vlaggetjes heb ik ook beneden opgehangen. Until we'll meet again, my dear!







zondag 17 maart 2013

Ocherm

Ocherm [spreek uit: ò-gèr-rum- met zachte 'g'!]. Als in 'och arme'. Een uiting van deernis of uitroep van medelijden.

De sneeuwklokjes hadden het zwaar. En lagen dagen plat op de aarde.

Maar ze doen het nog!

De wintergroene clematis armandii had het ook zwaar. Ik gaf hem maar een jas (of eigenlijk: de zak van Sinterklaas).

Want achter de zak (die vierkante hokjes = de zak) zat deze veelbelovende knop.
 
En bij het zien van dit rode puntje maakte mijn hart een klein sprongetje. De neus van mijn pioenroos! Waarschijnlijk een Sarah Bernhardt. Ik heb de plant gekregen van mijn moeder en ik ben er zeer aan gehecht. 

Need I say more? 

maandag 11 maart 2013

Een week later




En zo ziet het er uit na een week wachten.

Sla groeit snel en hard. Het zaad komt zeer vlot op en na zeven dagen heb je al een soort bos.

Grappig dat de Red Salad Bowl in het begin nog niks roods heeft. Dat komt later pas.

Ook zeer goed voor mensen zonder geduld: bruine bonen. Ze komen fantastisch leerzaam op. Links wordt de aarde omhoog gedrukt en zie je een steeltje tevoorschijn piepen. In het middelste bekertje doet het steeltje enorm zijn best om het hoofd uit de aarde omhoog te trekken en bij beker nummer drie is het gelukt. In close up:



 Ik vind het zo mooi om te zien. Dat je een zaadje in de grond stopt en er een plant uitgroeit. Kleine zaadjes die je amper vast kunt houden en enorme zaden zoals de boon. 

Kijk dan naar deze ieniemienie leeuwenbekjes. Te klein om goed te kunnen fotograferen maar een zeer hoge aaibaarheidsfactor! 





Dahliawormpjes?

En de wasbloem houdt liever zijn muts nog op. Begrijpelijk.

zaterdag 2 maart 2013

Whoehaa

Wat ruikt aarde toch lekker!

Het grote voorzaaien is begonnen. 

Wil je daar meer over lezen klik dan hier.

Ook de oogst van vorig jaar is tevoorschijn gehaald. Ik bewaar de zaadjes die ik in het najaar verzameld heb gewoon in witte enveloppen en schrijf op de voorkant wat het is en welke dag ik het geoogst heb.

Dan pak ik mijn lijst erbij met wat ik precies wil zaaien. Groente in dit geval.

Daarna maak ik labels. In plaats van knijpers te gebruiken, heb ik dit jaar een luxaflex van de kringloop aan stukken geknipt. Met een watervaste stift (Hema) of een cd/dvd pen schrijf ik de naam van het gewas er op.  

Vervolgens vul ik allerlei bakjes met potgrond. 

Die zet ik op tafel...

en ruik er nog eens goed aan.

Dan pak ik mijn zaadjes en begin. 

Als je klaar bent, vergeet dan niet om buiten te gaan kijken wat er allemaal al vanzelf boven de grond komt. Krokussen bijvoorbeeld!

Maar ook paarse melde. Mijn trouwe vriend komt ieder jaar vanzelf op.

Maar ik zie ook al rucola, hier helemaal vooraan. De broccolistronk is van afgelopen jaar en laat ik staan omdat ik nieuwe, kleine roosjes zie. Ben benieuwd of ze de vorst overleefd hebben.

Rabarber die uit zijn jasje puilt.

Zo mooi, die opgefrommelde bladerenn die zich langzaam gaan uitvouwen.

Margrieten in overvloed!

En natuurlijk de sneeuwklokjes. Die bewonder ik elke dag.

En de groene punten van de irissen. 

Wat me verbaast is dat de muurbloem (erisymum 'Bowles Mauve') nog rechtop staat en de knoppen er ook goed uitzien. Deze plant kan vorst verdragen tot -10 graden. Ik vermoed dat deze jongen het wel gaat redden. Fijn, want hij geeft echt bloemen tot de eerstvolgende vorst.

Nu maar hopen dat de lente echt komt.