Mijn lijst met blogs

maandag 16 april 2012

Lang leve de tulpen

Ik ben erg blij met mijn tulpen. Om eerlijk te zijn had ik dat niet verwacht. Jarenlang was ik gek op tulpen -vooral gele- en ineens was ik ze zat. Ik ontdekte dat er veel mooiere en langer bloeiende voorjaarsbloemen zijn. Dus verdween de tulp uit mijn tuin. Ook omdat ze na één jaar bloeien het jaar daarop zomaar 'verschwunden' (kwijt, vermist, weg, foetsie) kunnen zijn.

Toch leek het mij passend om die goede, oude tulp nog een kans te geven in mijn nieuwe tuin bij de rode brievenbus. Afgelopen oktober stopte ik samen met Koosje een hele kudde tulpen in de grond. Eigenlijk had ik geen zin om ze te planten want de aarde was keihard. Zeker na die droge dagen eind oktober toen het wel zomer leek. Maar Koosje had er wel zin in. We gooiden alle tulpenbollen bij elkaar in een bak en husselden het geheel lekker door. Ik maakte de gaten met de bollensteker en Koos stopte de bollen er in.

De eerste punten ontwaarden we ergens begin maart. Bovenstaande foto van 20 maart levert het bewijs. Wat een kale boel nog. Het lekkere lenteweer begon eindelijk op gang te komen. Zie de was aan de droogmolen als bewijs. Zodra het lente wordt, hang ik die buiten.

Vriendin Orange Emperor was er het eerst. Ik schreef al eerder over haar hier. Maar er kwam meer. De witte Purrisima volgde. Toen kwam Queen of the Night. En samen zagen ze er ongeveer zo uit.

Fantastisch toch? Een tulpenveld à la Jacqueline van der Kloet. Een beroemde tuinontwerpster die vooral bekend is om haar geweldige beplantingsplannen met voorjaarsbollen. Van haar heb ik ook de truc van het bollen husselen onthouden.

Vandaag 16 april - gefeliciteerd Hester, mijn trouwe volger en geliefde schoonzus- ziet de tuin er zo uit. Voor de oplettende kijker is de roze tulp Mistress rechts naast het midden te zien. Onder het paars-wit-roze trio. Als je de foto vergroot is het waarschijnlijk beter te zien. Ook fijn is dat de judaspenning (lunaria) bloeit met paarse bloemen. Dit is een tweejarige plant die wit of paars bloeit. Het eerste jaar zaai je de plant en in het tweede jaar krijgt hij bloemen.
Judaspenning (lunaria) 

dinsdag 10 april 2012

Verspenen voor beginners

Het is zover. Tijd om te verspenen. Al vanaf het begin van mijn tuincarrière vind ik dat een raar woord. Verspenen. Wat is dat eigenlijk? Klikkerdeklik. Kortom: je zet je miniplantjes in een ruimer potje zodat ze groot en sterk worden. Daarna moet je ze buiten laten afharden. Maar daarover later meer.

Eerst het verspenen. Hierbij heb je nodig:

Een rijk gevulde bak met zaailingen

Een elektrische boor met boortje nr. 3
Een stapel (rode) plastic bekertjes van de Action
Een zwarte stift (watervast)
Emmer of bak gevuld met potgrond (niet op deze foto)
Oude krant (ook niet op foto)

Je pakt je bakje met miniplantjes. In dit geval pottomaat Minibel (pot-tomaat voor snellezers zoals ik. Potto-maat? Wat is een potto-maat? Ah! een pot-tomaat. Een tomaat voor in een pot in plaats van de volle grond.) en geniet eerst van de rijkdom die je ziet. Vergeet vooral niet te ruiken. Bij de minste aanraking ruik je al tomaat. Heerlijk! Zoals je ziet, staan de zaailingen erg dicht op elkaar. Het is tijd om ieder plantje meer ruimte te geven. Dit doe je als volgt:

Maak stapeltjes van zes bekers en boor daar vervolgens drie gaatjes in. Op die manier heb je in vijf minuten de hele stapel gedaan. Vergeet niet het boortje even schoon te blazen en in het juiste bakje terug te doen (dat verblijdt de echtgenoot!)

Daarna schrijf je met watervaste stift de naam van de plant op de beker. Vooral handig als je meerdere zaailingen verspeent. De pottomaat Minibel is al jaren mijn favoriet. Ik geef ze graag cadeau en ook op Koninginnedag verkopen ze goed. De plant zit vol met heerlijke cherrytomaatjes.












Dan de volgende stap. Leg een oude krant voor je neer op tafel en pak de zaaibak. Knijp nu aan alle kanten in het bakje, hierdoor maak je de grond los en kun je de plantjes er in één keer uitschudden. Je houdt de bak schuin en voordat je zaailingen op zijn kop landen, vang je het geheel vloeiend op met je hand en schuif je de hele inhoud op de krant. Een beetje zoals je een pannenkoek die klaar is uit de pan schudt op een bord. De ene keer lukt het fantastisch en de andere keer heeft het wat bijsturing nodig...














Breek van de grote klont wat kleine groepjes aarde af en trek de tomatenplanten voorzichtig uit elkaar. Pak hierbij nooit de wortels vast.
Vul wat plastic bekertjes met potgrond. Ik vind het prettig om een zak potgrond in een grote bak leeg te schudden (emmer of tubtrug) en daar met een bekertje grond uit te scheppen. 

Je pakt een bekertje en maakt met je vinger een gat in de potgrond. Dan pak je het tomatenplantje vast bij de steel en laat de wortels voorzichtig zakken in het gat. Vervolgens vul je het gat op met de omringende aarde. Dit gaat makkelijk wanneer je de beker optilt en even op tafel tikt. De aarde zakt dan vanzelf om de plant heen en je hoeft het geheel nog maar een beetje aan te drukken.

 En na een poos heb je een tafel vol gezellige rode bekers gevuld met tomatenplantjes.

Of in mijn geval een krat. En och, de blijdschap die het bracht dat alle veertig bekertjes precies in die krat pasten! 

En als laatste moet je de plantjes water geven. Ik doe dat met mijn geweldige kikkergieter. Die geeft een perfect klein straaltje uit haar roze lippen. Klaar! Verplaats je plantjes naar een plek waar ze de eerste paar dagen geen zon vangen. Na een poosje, als ze de grootste schok te boven zijn en je ziet dat ze gegroeid zijn, kan dat weer wel. Uiteindelijk moeten de planten naar buiten. Afharden. Wennen aan de weersomstandigheden van de boze buitenwereld.

dinsdag 3 april 2012

Voor Misone


Orange Emperor
Zo heet de tulp. En dat vind ik een mooie naam voor een oranje tulp die op een kroontje lijkt als hij open gaat. Ze zijn wel erg oranje en aanwezig. Maar de Queen of Night (donkerpaars) en Mistress (roze) -what's in a name- staan op doorbreken. Nu maar hopen dat ze een poosje tegelijk bloeien.
Purissima (wit) doet het al. 



En zoals je ziet wordt er hard gewerkt. De tuin is helemaal omgespit. Ook het laatste (achterste) gedeelte. Later meer.