De bonte bessenvlinder

Kijk! Er woont nu ook een bonte bessenvlinder in onze tuin. 

Toen ik afgelopen week de komkommers in de koude bak water gaf, vloog er ineens een -mij onbekende- vlinder de bak in. Ik trok een sprintje naar binnen en pakte mijn camera. Na vier pogingen had ik 'm goed scherp op de gevoelige plaat (eindelijk kan ik deze fantastische zin een keer typen. De gevoelige plaat. Wie heeft er nog een gevoelige plaat?)

Terwijl ik aan het fotograferen ben, vinden er hele gesprekken plaats in mijn hoofd. "Wat ben jij mooi! Ik ken jou nog niet. Woon je hier allang? Wat ben jij? Een dag of een nachtvlinder?"

Dankzij Julia haar spreekbeurt over vlinders heb ik onlangs geleerd dat nachtvlinders hun vleugels altijd opengeslagen houden als ze ergens zitten en dagvlinders ze rechtop gesloten houden. Je kunt de tekening op hun vleugels dan niet zien. Aha! Een nachtvlinder dus.

Lang leve google, want vervolgens had ik 'm snel gevonden. Met het zoekwoord 'nachtvlinders' had ik 'm in één keer te pakken. Best bizar eigenlijk want hoeveel nachtvlinders bestaan er wel niet?

In de derde rij afbeeldingen zag ik de vlinder die ik zocht. Een bonte bessenvlinder. Wat een geweldige naam. De bonte bessenvlinder. Dat allitereert heerlijk.

Grappige was dat ik 's middags tijdens de lunch aan de kinderen vertelde dat ik een nieuwe vlinder in de tuin had ontdekt met de fantastische naam: bonte bessenvlinder (opdat u de naam ook zal onthouden!) en Koosje zei dat ze die wel kende van de vlinderposter op de wc...

Prei maakt me blij

Prei met verwachting. Best krap daarbinnen...

Keurig opengescheurd op het naadje. 

Aan de andere kant ook. 

Ik vind die antenne bovenop zo geweldig.

Van onderaf.

Einde

Dit was het verhaal van de doorgeschoten prei die afgelopen winter overleefde en nu voor nageslacht gaat zorgen. Hij mag hier blijven wonen tot de bloemetjes uitgebloeid zijn en zaad gaan vormen. Elk bloemetje is straks een zaadje. In augustus of september wordt de zaadbol geoogst en alle zaadjes gezeefd en bewaard in een envelopje. Lang leve de prei!

Voetbalplaatjes

Kijk! Ik sta nu ook genoemd op papier in het tuintijdschrift Tuinieren. Eerder werd ik al weblog van de maand april en nu dus een vermelding bij de tuinblogs in de rubriek 'Online geoogst'. Erg leuk. Het grappige was namelijk dat twee redacteuren mij onafhankelijk van elkaar benaderd hadden. Eén voor bovengenoemde rubriek in de maand juli en de ander voor het online gedeelte. Ik voel me vereerd!

Enigszins jammer is het feit dat de foto niet echt bij de tekst past en de tipi  in beeld bij de sperziebonen hoort die nog lang niet in bloei stonden...Ik vind het zelfs een beetje een dorre foto. Maar ach, de redacteur beslist.

Ik bejubel in de quote de actie van de Dekamarkt die zaadjes uitdeelde in plaats van voetbalplaatjes, zoals bij de AH. Maar die namen zijn natuurlijk verwijderd...

Hier kun je het originele stukje lezen en de bijbehorende foto bewonderen:

Ah! De lathyrus tipi bloeit. Zaadjes van de Dekamarkt via mijn schoonmoeder. Dat zijn tenminste acties. Weg met de voetbalplaatjes. Doe mij maar zaadjes.

Nog even voor de voetballiefhebbers, ik heb niks tegen voetbal hoor. Wel tegen voetbalplaatjes. Of juichhamsters. En ik vind het heel leuk als Nederland zo goed blijft voetballen zoals ze afgelopen vrijdag deden! Wij houden van oranje om zijn daden en zijn doen:)

Goudsbloem

Field of flowers

Sorry mensen, ik ben dag en nacht (bij wijze van spreken) in de tuin en maak veel foto's. Maar ze plaatsen, ho maar. Gelukkig regende het vanochtend en zal ik jullie overladen met mooie plaatjes. Allereerst mijn pioenen.Want ze deden het fantastisch.

Ja, daar gaat ie linksboven.

Zo mooi nog in z'n kommetje.

Tot pioen der pioenen. 

En zo zien ze er uit in de vaas.

We zagen de eerste distelvlinder in de tuin op 23 mei.

Koosje probeerde hem op haar vlinder te lokken met suikerwater. Het lukte nog ook. Even.

Erg blij met mijn geraniums van de Boni. Ik heb gewoon een zwak voor die plant. Als je de uitgebloeide bloemen trouw verwijdert, bloeit ie tot aan de eerste vorst. 

De prikneus-zonder-pot gaat ook steeds uitbundiger bloeien. Uil kijkt toe.

De goudsbloem is één van de makkelijkste bloemen voor in je tuin en één van de mooiste. Ik verbaas me over de opbouw van de blaadjes en de kleur maakt me vrolijk.

Schitterend toch. Met die gezellig kartelrandjes aan het eind van een blad.

En de distelvlinder bleek een blijvertje. Ik zie er steeds meer in de tuin en ze waren er vorig jaar niet. Leuk hoor. Hier zit ie op een witte damastbloem.

Mijn bloemenveld ook wel bekend als 'Field of flowers'. Naar een liedje van Sixpence None the Richer. Ik was fan van deze band toen ik 16 was en luisterde hun nummers voortdurend.

Ik word zo blij van mijn margrieten. Ze bloeien eindeloos.

Nu ook met knautia. Mijn kleine, wuivende paarsroze bolletjes.

I ♥ leeuwenbekjes

De grote border achter het huis is geweldig mooi. Ik kan er naar blijven kijken.

En dat doe ik soms ook als ik even eet en haak.

Met af en toe een gezellige bezoeker.

Er wonen indianen in de tuin bij de rode brievenbus (zie rook). We hebben de vuurkorf weer ontdekt.

 

Schitterende combinatie. Prikneus met salvia en margrieten.

Maar ik heb ook witte prikneuzen.

En een wit zeeuws knoopje.

En één klein überschattig geopend bloemetje aan de verbena bonariensis.

Inmiddels is er een 'winkeltje' aan straat met de plantjes die ik zelf niet gebruik. Of over heb.

Het verkoopbord is gemaakt door Julia. Vooral die pratende bloemen maken me blij.

Evenals de eerste aardbeienoogst.

Of de avondzon.

En mijn kogeldistels die fungeren als bijenhotel. Tijdens de hevige buien hangen er vaak een paar bijen onderaan de bol te schuilen. Prachtig gezicht.

Maar Marike, hoe is het je moestuin? Goed. Heel goed. De aardbeien floreren op hun bedje van stro onder een dakje van groengemaasd garen.

Ik plaatste drie wigwams en in de linkerbovenhoek zwiept een doorgeschoten preiknop die bijna gaat bloeien.

De sugarsnaps kregen een rekje om tegenaan te groeien (links) en de duizendschoon (rechts) kleurt de border voor de coniferen.

Tot slot een leuke ontdekking bij de voordeur van de week. Een schitterende witte vlinder met zwarte stipjes en een bontmuts op. De vlinderposter op het toilet bracht uitkomst: het is een tienuursvlinder. Ook wel witte tijger genoemd.

Het is weer fijn

en het weer is fijn.

Lang leve het vingerhoedskruid.

Als ik een hommel was, zou ik daar ook in kruipen. Heerlijk.

Er is geen excuus voor mijn lange afwezigheid op dit blog. Of ja. Toch wel. Ik had het gewoon heel druk en de tijd vloog voorbij. Het was eind april namelijk nog Koningsdag (ik typte uiteraard eerst Koninginnedag...) waar bovenstaande foto mooi bij past: rood, wit, blauw. Met rechtsboven mijn judasboom die eindelijk wat gaat doen (cercis candensis Forest Pansy) in het midden de witte damastbloem en onderaan de vaste korenbloem.

Oranje boven. Slaapmutsjes rule!

Daarna was het moederdag en dronk ik de hele dag thee uit mijn glas met bloem. Want zo hoort dat op moederdag.

Vervolgens vierden we nog even drie kinderfeestjes. Want zo gaat dat bij ons:) Dit is Juul met haar vriendinnen aan de stroopwafel met slagroom (waar dat vandaan kwam weet ik ook niet...)

Een dag later was Koosje aan de beurt met haar vriendinnen. Hier chillen ze na het eten op de trampoline met een ijsje en spelen 'moordenaartje'. Van Mees zijn feest heb ik niet eens foto's gemaakt. Schaam.

En toen was het 'grotemensenfeest' en bleek het ineens snikheet te worden. We hebben maar twee parasols en dat is best weinig voor een tuin op het zuiden. Helemaal wanneer de helft van de stof niet meer vast zit aan de baleinen. Toch nog een foto van Mees:)

Dus repareerde ik mijn goede, oude, trouwe parasollie vandaag. Ik had namelijk niks vandaag. Helemaal niks.

Ik fotografeerde wat planten (hèhè) en ben heel blij met mijn paarse morgenster. Door net zoals ik te klikken op de link kom je echt geweldig veel informatie tegen over deze plant. Kom ik er gewoon net achter dat ik 'm ook kan eten. De wortel dan! Hij wordt ook wel armeluisasperge genoemd. Ach, wat zielig (op zijn Knofjes).

  

Kijk. Hier staan mijn kweeksels te wachten tot ze eindelijk de volle grond in gaan. Jaaaa! Ik kom er aan!

Nog even doorbakken in de zon:)

En dan mijn margrieten. Ze zaaien zich geweldig uit en ik kom ze op steeds meer plekken tegen. Glorie!

Ze wuiven weer lekker. De lange sprieten links in beeld zijn de verbena bonariensissen.

De pioenrozen met damastbloem en irissen op 6 mei 2014.

En op 19 mei 2014. Ik zeg: gooi de knoppen maar open!

Ter afsluiting mijn eerste prikneus in bloei. Die groeit gewoon uit de voeg tegen de warme zuidmuur. Staat dus niet in een pot. Daar houden we van. Ook van geraniums.