Ik ben op dit moment zaadjes aan het oogsten. Ontzettend leuk om te doen. Ook met je kinderen (tip: doe dit pas als je zelf voldoende 'bruikbaar' zaad hebt verzameld.) Terwijl we daar mee bezig waren, werden we van alle kanten om de oren gevlogen door vlinders. Echt, we zijn best wat gewend, wij tuinliefhebbers. Maar sinds de aster in bloei staat, is het een waar vlinderparadijs hier.
De gehakkelde aurelia kennen mijn trouwe lezers inmiddels. Deze vlinder heeft het erg naar zijn zin in de tuin bij de rode brievenbus. Zodra de zon schijnt is hij weer van de partij. Waar ie in de tussentijd (lees: grijze dagen met hoosbuien) blijft, is mij een raadsel.
Of zal ik toch maar fotograaf worden? De atalanta is echt een grote vlinder. (Ook wanneer ik de foto in het klein afbeeld hoor.) Als de gehakkelde bij hem in de buurt zit, zie je duidelijk dat het een reus is.
Terwijl ik trots mijn vlinderkudde aan Anika liet zien (ze kwam wat schoenlappersplanten uitsteken) kwam er een bont zandoogje voorbij. Wij volgden hem in een drafje en het lukte mij ook nog om 'm op de foto te zetten. Joehoe! Ik weet het. Voor niet-natuurliefhebbers ben ik een raar fenomeen. Maar ik word gewoon zo blij van al dat moois in de tuin. Wil je meer weten over vlinders kijk dan op vlindernet.nl
De zomerwei des ochtends vroeg.
En op een zuchtje dat hem droeg
vliegt een geel vlindertje voorbij.
Heer, had het hierbij maar gelaten.
-
Uit: M. Vasalis, De oude kustlijn (2002)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten