Mijn lijst met blogs

vrijdag 14 oktober 2011

Dahlia, oh dahlia


Mijn liefde voor dahlia's is u allen bekend. Op dit moment zou ik het liefst een gedicht voor ze schrijven. Een ode aan de dahlia. Helaas kom ik niet verder dan: dahlia, oh dahlia. (Op de toon van Romeo, oh Romeo). Dit zeg ik dan ook regelmatig als ik ze tegenkom in de tuin. Ik pluk de uitgebloeide bloemen eruit, ik hang de geknakte bloemen recht, ik geef sommige bloemen een aai en zeg: wat ben je toch mooi! En ze gaan maar door. De foto's zijn genomen op donderdag 13 oktober. Dat betekent dat ze al non-stop bloeien vanaf eind mei tot nu. Hulde! 





maandag 19 september 2011

Vlinderwalhalla


Ik ben op dit moment zaadjes aan het oogsten. Ontzettend leuk om te doen. Ook met je kinderen (tip: doe dit pas als je zelf voldoende 'bruikbaar' zaad hebt verzameld.) Terwijl we daar mee bezig waren, werden we van alle kanten om de oren gevlogen door vlinders. Echt, we zijn best wat gewend, wij tuinliefhebbers. Maar sinds de aster in bloei staat, is het een waar vlinderparadijs hier.







De gehakkelde aurelia kennen mijn trouwe lezers inmiddels. Deze vlinder heeft het erg naar zijn zin in de tuin bij de rode brievenbus. Zodra de zon schijnt is hij weer van de partij. Waar ie in de tussentijd (lees: grijze dagen met hoosbuien) blijft, is mij een raadsel.






Of zal ik toch maar fotograaf worden? De atalanta is echt een grote vlinder. (Ook wanneer ik de foto in het klein afbeeld hoor.) Als de gehakkelde bij hem in de buurt zit, zie je duidelijk dat het een reus is.


Mooie voelsprieten! 

Terwijl ik trots mijn vlinderkudde aan Anika liet zien (ze kwam wat schoenlappersplanten uitsteken) kwam er een bont zandoogje voorbij. Wij volgden hem in een drafje en het lukte mij ook nog om 'm op de foto te zetten. Joehoe! Ik weet het. Voor niet-natuurliefhebbers ben ik een raar fenomeen. Maar ik word gewoon zo blij van al dat moois in de tuin. Wil je meer weten over vlinders kijk dan op vlindernet.nl

De zomerwei des ochtends vroeg.
En op een zuchtje dat hem droeg
vliegt een geel vlindertje voorbij.
Heer, had het hierbij maar gelaten.
-
Uit: M. Vasalis, De oude kustlijn (2002)

zaterdag 17 september 2011

Rode zonnehoed


De rode zonnehoed (echinacea purpurea) doet het! Twee weken terug ontdekte ik ineens één knop. Die volg ik uiteraard op de voet en was benieuwd of ie nog op tijd in bloei zou komen. Dankzij die lekkere, warme dagen is het helemaal goed gekomen. Nu maar hopen dat ie volgend jaar iets meer knoppen maakt.


 
Ondertussen heb ik een nieuwe border gemaakt. Nouja, border. Nieuw stukje tuin dan. Op de plek van de 'lathyrusmuur' (omgegooid als de muren van Jericho) heb ik mijn nieuwe planten gezet en een aantal planten verplaatst. Echt fijn zo'n tuin die vol staat met planten die ik kan hergebruiken. Sommigen verplaats ik in zijn geheel. Anderen deel ik in twee of meerdere stukken. Dat maakt het tuinieren een stuk leuker en goedkoper!



Ik kocht een pennisetum setaceum Rubrum (donkerbladige lampenpoetser) en een salvia Caradonna. De lampenpoetser plantte ik in zijn geheel en de Caradonna splitste ik in tweeën. Fijn detail: de plant kostte maar 2 euro. Daarbij plaatste ik bergenia (schoenlappersplant), margrieten (tweejarige plant die ik aan het begin van de zomer zaaide in de moestuin), pulmonaria (longkruid) en wat bieslook. Uiteraard hangen de uitgestoken of gedeelde planten er een beetje treurig bij maar daar zie je volgende week niks meer van.

zaterdag 10 september 2011

Ooooh! die Lemon Queen

Ik ben verliefd op mijn helianthus 'Lemon Queen'. Zij trotseert zelfs die afschuwelijke hoosbuien van de afgelopen tijd. Wil je een mooie, vrolijke, stevige plant in je tuin dan zou ik zeker voor deze langbloeier gaan. Onverwoestbaar. En er komen nog steeds nieuwe bloemknoppen bij. Als ik op een druilerige dag de hoek om kom, loop ik deze muur van gele zonnetjes tegemoet. Heel fijn!

zondag 28 augustus 2011

Prachtige paarse melde

 

I ♥ mijn paarse melde.

De paarse melde is druk bezig met zaad vormen. Ieder zaadje is ingepakt als een klein, rond cadeautje. Zo mooi! Als ik er langs loop, moet ik altijd even voelen. Planten aaien, noemen wij dat hier. De dille is ook zo'n aaibare plant. Moet je echt eens proberen, gewoon je hand boven op zo'n bloemscherm leggen en even voelen. Heerlijk. Gewoon doen!

De enorme, gele schermen beginnen al een beetje bruin te worden. Dat verklaart het herfstachtige gevoel dat ik bij onderstaande foto kreeg. Links boven in de hoek zie je dat de schermen verkleuren en binnenkort kan ik ook het zaad van de dille verzamelen.

De dahlia's doen het erg goed. Zolang je de uitgebloeide bloemen blijft verwijderen, gaat de plant maar door met het vormen van nieuwe bloemknoppen. De kinderen weten inmiddels precies hoe een uitgebloeide dahliaknop eruit ziet en helpen me enorm met plukken. Grappig dat er geen apart woord voor deze handeling bestaat. Als trouwe kijker van Gardeners World op BBC2 (een aanrader: vrijdagavond 21.30 uur) weet ik dat Engelsen het weghalen van uitgebloeide bloemknoppen 'deadheading' noemen. Misschien is 'knoppensnellen' wel een mooie term. Vriend Erik R. zal deze woordvondst zeker waarderen. 

De witte Japanse anemoon (Honorine Jobert) is schitterend. Hij doet het goed op klei en is stukken groter/hoger dan in Amersfoort.

 
En gelukkig is het lampenpoetsergras ook aangeslagen. Heel lang zag ik alleen een paar groene sprieten en verder niks. Nu komen de pluizige flosjes en heb ik weer een nieuw 'slachtoffer' om te aaien...

 Niet zo aaibaar, maar wel een genot om naar te kijken. De heliantus Lemon Queen.

 Het is gewoon net een enorme bos bloemen die weken 'op vaas staat'. 

Er staan drie bossen in mijn tuin (afkomstig van één stekje à 15 cm gekregen op de plantenruilbeurs in Schothorst mei 2010.) En volgend jaar ga ik elke bos weer halveren en verplaatsen. Fijn dat soort planten! Nu ik de foto's nog eens goed bekijk, moet ik mijn Lemon Queen misschien maar gewoon gaan omhelzen in plaats van aaien... Hoe zou dat voelen?

zaterdag 20 augustus 2011

Creatief met dahlia's

 Als bloemetje in het haar.

Als hoedje.

Als corsage.


Ik vond de bloem voorovergeknakt in de tuin. Bezweken onder haar eigen gewicht en de regen. Nu vult ze in haar eentje een vaas. Ze lijkt trouwens verdacht veel op mijn zelfgemaakte pompoms van crêpepapier.

zondag 14 augustus 2011

Dag drie

 Op de derde dag kleurt de klokwinde paars.


Fijne meeldraden ook!

Even ter informatie voor belangstellenden:
De klokwinde wordt in België en Nederland vaak als eenjarige plant gehouden. De plant kan niet tegen vorst en kan als kuipplant overwinteren boven de 10 ºC. De plant kan vanaf februari achter glas worden gezaaid, waarna deze na IJsheiligen buiten kan worden gezet. De plant bloeit van juni tot september.

zaterdag 13 augustus 2011

Aardappels en bonen!


Joehoe! De eerste echte oogst is binnen. Na al die sla (veldsla en rucola) werd het tijd voor wat anders. Hoe trots ben ik op mijn eigen 'nieuwe' aardappeloogst. Helaas regende het wel toen we gingen oogsten (dat klinkt zo stoer) maar dat mocht de pret niet drukken. Samen met vier hulpjes: Koos, Juul en twee vriendjes, ging het als een speer. Het wassen van de aardappels was een groot succes. Lekker legaal met modder kliederen. Heerlijk. 's Avonds een gedeelte van de oogst gegeten met bloemkool en een karbonade. Dat smaakte goed. Oja, de aardappel heet Mozart.



Deze sperziebonen oogstten we vanochtend. Samen met Koosje plukte ik een half bakje vol. Er moet nog een klein beetje bijgeplukt worden voor een vijfpersoonsmaaltje. Nu maar hopen dat de boontjes met dit weer een beetje doorgroeien...




Wel een beetje kaal in de moestuin nu. En ik heb niet echt zin om in de regen spinazie en groenbemesters te gaan zaaien. Laat de zon maar weer komen.



Gelukkig heeft de klokwinde (cobea scandens) geen last van de regen. De eerste bloem is open gegaan en dat ziet er altijd fantastisch uit. Op dag één is hij nog dicht en wit.

De tweede dag gaat de bloem open en kleurt lila.

Dan begrijp je meteen waar de naam klokwinde vandaan komt. De bloemen zijn echt enorm groot en zo veel
mooier dan een klimmende winde. De meeldraden zijn ook spectaculair.

Dag drie moet nog komen.

donderdag 11 augustus 2011

Hoe is het eigenlijk met de tuin bij de rode brievenbus?


Dat vraag ik mij ook vaak af en daarom loop ik dagelijks door mijn tuin. Er wonen veel planten maar ook veel dieren. Mensen die mij kennen, weten dat ik geen (huis)dierenliefhebber ben. Toch gaat mijn hart sneller kloppen van vlinders, bijen, hommels en andere insecten. Vogels doen het ook goed. Juul omschreef mijn liefde voor dieren laatst zeer treffend: "Jij houdt niet van huisdieren, hè mam, daarom hebben wij tuindieren!"

Inderdaad. De onderstaande foto's tonen het bewijs. Ik ben erg onder de indruk van de bijen die onze tuin bezoeken. Vooral de duizendknoop is een ware bijenmagneet. Het fotograferen van bijen is best lastig maar ik heb mijn best gedaan.
De wegvliegende bij.

Veel bijen bij elkaar.

Het achterwerk van de bij.
Of zoals Koosje zegt: de bij z'n kontje.


Een zoekplaatje: distelvlinder op goudsbloem.

Belangrijke aanvulling achteraf: tijdens het schrijven van mijn blog check ik regelmatig de spelling van mijn epistel en kan ik in google controleren of ik de juiste naam aan de juiste plant toebedeel. Geldt ook voor dieren. Vandaar dat ik even wilde bekijken of  het inderdaad een distelvlinder was op mijn goudsbloem (want je wilt niet voor gek staan als tuinliefhebber wiens hart sneller klopt van vlinders.)
Maar een distelvlinder ziet er heel anders uit! Typ maar in bij google. Even doorzoeken dus op vlindernet.nl. Wat blijkt: mijn distelvlinder is waarschijnlijk een gehakkelde aurelia! EEN GEHAKKELDE AURELIA! in mijn tuin! Nouja, medevlinderliefhebbers snappen me waarschijnlijk. Toch treurig dat ik de euforie pas later beleef. Ik dacht dat ik een leuk plaatje schoot van een distelvlinder op een goudsbloem. Mijn triomf was vele malen groter geweest als ik een gehakkelde aurelia had vastgelegd.....

 
Verder gaat het heel goed met de tuin bij de rode brievenbus. Die paar warme dagen begin augustus leverden mooie plaatjes op. Zoals deze zonsondergang:


 Of de dille die maar blijft groeien en op deze foto hoger lijkt dan de coniferenhaag. Maar da's optisch bedrog hoor. 

Ook de groententuin zag er heerlijk uit in die dagen.


De reden waarom ik zo weinig berichten schrijf, is vooral te wijten aan het feit dat we genieten van onze zomervakantie.

Een dagje Schiermonnikoog.

Fietsen in Vierhouten.

Pret in Walibi Flevo.

En vooral veel haken!